Gmina Czarnocin
Gmina Czarnocin położona jest w województwie świętokrzyskim, w powiecie
kazimierskim.
Czarnocin
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnocinie
Kościół w Czarnocinie został wzniesiony w 1369 roku. Ufundował go Otton z
Mstyczowa herbu Lis, jeden z najbliższych współpracowników króla Kazimierza
Wielkiego. Jego herb znajduje się na jednej ze ścian świątyni. Kościół w
1557 roku przeszedł w ręce innowierców i został zamieniony przez
kalwinów na zbór. Ten stan nie trwał jednak długo i w początkach XVII wieku
odzyskali go katolicy. W 1758 roku świątynię strawił pożar. Kilka lat
później kościół został odrestaurowany. Ostatnie zniszczenia wyryły na nim
działania wojenne podczas II wojny światowej. Zniszczoną świątynię odnowili
mieszkańcy parafii.
|
|
Kościół w Czarnocinie
|
|
|
Kościół w Czarnocinie
|
Kopiec i figura św. Jana Nepomucena w Czarnocinie
W pobliżu kościoła wznosi się kopiec niewiadomego pochodzenia, który według
tradycji ma być mogiłą ariańską. Obecnie na kopcu stoi barokowa rzeźba św.
Jana Nepomucena wzniesiona w 1761 roku. Na kopiec prowadzą strome schodki
zabezpieczone barierką.
|
|
Figura św. Jana Nepomucena
|
|
|
Strome wejście
|
Stradów
Kościół św. Bartłomieja Apostoła - Stradów
Drewniany kościół został wzniesiony w 1657 roku przez Władysława
Myszkowskiego, wojewodę krakowskiego. Rozbudowano go w końcu XIX wieku.
Kapitalny remont i przebudowę kościoła przeprowadzono również w 1982
roku.
|
|
Kościół -Stradów
|
|
|
Kościół -Stradów
|
Grodzisko - Stradów
Budowa grodu przypisywana jest Wiślanom. Grodzisko istniało między IX a
XI wiekiem, a mogło już nawet istnieć w VIII wieku. Opuszczone
zostało prawdopodobnie w XII wieku. Grodzisko położone jest na wzgórzu i
ma kształt podkowy, a jego wały otoczone suchą fosą osiągają wysokość do
18 metrów. Razem z podgrodziami obejmowało obszar około 25 ha.
|
|
Grodzisko - Stradów
|
|
|
Tablica informacyjna
|
|
|
Widok z Grodziska
|
U podnóża grodziska stoi figura Matki Bożej.
|
|
Figura Matki Bożej
|
Sokolina
Kościół św. Michała Archanioła w Sokolinie
Kościół wzniesiono z inicjatywy i fundacji ks. Tomasza Matiaszkiewicza,
kustosza skalbmierskiego i proboszcza w Sokolinie. Budowano go w latach
1651-1660. Kościół był zrabowany przez Szwedów i wojska węgierskie. W
1933 roku świątynia została rozbudowana dzięki dziedziczce z Kamiennej i
braci Lech – właścicieli cegielni w Kolosach oraz miejscowych
parafian.
|
|
Kościół w Sokolinie
|
|
|
Kościół w Sokolinie
|
Kolosy
Dawny zbór Ariański w Kolosach
Dawny zbór ariański w Kolosach to niewielki obiekt murowany, wzniesiony
na planie czworoboku, kryty czterospadowym dachem. Został wybudowany w
roku 1654 z fundacji rodziny Rupniewskich. Do wnętrza budowli prowadzi
portal z żelaznymi drzwiami okutymi w skośną kratę. Nad nim zachowała
się kamienna tablica z herbem Śreniawa (herb rodzinny Rupniewskich) z
datą 1654.
|
|
Zbór w Kolosach
|
|
|
Zbór w Kolosach
|
|
|
Herb Śreniawa
|
Cieszkowy
Dawny Zbór Ariański - Cieszkowy
Ten zbór ariański to jeden z niewielu zabytków po Braciach Polskich.
Wybudowany w XVII wieku, funkcje zboru pełnił do około XVIII wieku. W XIX
wieku przeznaczony był na spichlerz i lamus dworski.
|
|
Zbór ariański - Cieszkowy
|
|
Zbór ariański - Cieszkowy
|
