W granicach miasta Kielc znajdują się aż cztery rezerwaty geologiczne: Kadzielnia, Wietrznia, Ślichowice i Biesak-Białogon oraz rezerwat krajobrazowy Karczówka. Można więc powiedzieć, że Kielce są wielkim muzeum geologicznym. Wszystkie wymienione rezerwaty geologiczne utworzone zostały w nieczynnych kamieniołomach.

Kieleckie rezerwaty

1.Rezerwat geologiczny Ślichowice
2.Rezerwat geologiczny Wietrznia
3.Rezerwat geologiczny Kadzielnia
4.Rezerwat geologiczny Biesak-Białogon
5.Rezerwat krajobrazowy Karczówka

Rezerwat Geologiczny Ślichowice

Rezerwat geologiczny Ślichowice

Rezerwat Ślichowice położony jest w północnozachodniej części Kielc, na terenie osiedla mieszkaniowego Ślichowice. Nosi imię Jana Czarnockiego (1889-1951), kieleckiego geologa i regionalisty. Ochroną objęto tu ponad pół hektara powierzchni, skalną grzędę między dwoma wyrobiskami kamieniołomu. W stromych ścianach rezerwatu odsłonięte zostały ławice wapieni górnodewońskich i warstwy szarych marglistych łupków. Powstawały one jako osady na dnie morza przed 375 milionami lat. Znajdowane są w nich skamieniałości ramienionogów, liliowców, małży, trylobitów, a nawet korali. Zobaczyć tu można ciekawy profil geologiczny z obalonym fałdem skalnym.

Rezerwat geologiczny Ślichowice

Na terenie rezerwatu rośnie wiele gatunków roślin i drzew.

Rezerwat geologiczny Ślichowice

Do początku

Rezerwat geologiczny Wietrznia

Rezerwat Wietrznia znajduje się we wschodniej części miasta. Nosi imię Zbigniewa Rubinowskiego (1929-1997), geologa badającego świętokrzyskie kopaliny, podróżnika i alpinisty. Podziwiać tu można jedno z największych odsłonięć dewońskich wapieni w Polsce. Ciągnący się na długości około 800 metrów profil tych skał z górnego dewonu pozwala obserwować, jak kształtowało się dno zbiornika morskiego 385-365 milionów lat temu. Na terenie Wietrzni obejrzeć można również przykłady zjawisk tektonicznych, jakie zachodziły w okresie hercyńskich i alpejskich ruchów górotwórczych.

Rezerwat geologiczny Wietrznia

Obszar rezerwatu Wietrznii porośnięty jest dzikimi drzewami owocowymi i przeróżną roślinnością.

Rezerwat geologiczny Wietrznia

U podnóża Wietrzni znajduje się użytek ekologiczny, potocznie nazwany Gliniankami wynosi ok. 1 ha. Ochroną objęty jest zbiornik wodny o powierzchni ok. 0,8 ha. Oraz tereny przybrzeżne. Zbiornik, po przegrodzie hałdą obniżenia wymodelowanego na nieprzepuszczalnym kompleksie skał dewonu górnego, utworzył biotop umożliwiający bytowanie roślin i zwierząt wodnych oraz wodno-lądowych, wśród których występują gatunki chronione i rzadkie.

Glinianki

Do początku

Rezerwat Geologiczny Kadzielnia

Rezerwat Kadzielnia

Rezerwat Kadzielnia jest najbardziej znanym i najczęściej odwiedzanym kieleckim rezerwatem, położony niemal w centrum miasta. Ochronie podlegają tu liczne skamieniałości korali, głowonogów, ryb pancernych oraz ramienionogów. Ponadto zobaczyć tu można ciekawe przykłady różnorodnych zjawisk tektonicznych, mineralizacyjnych i krasowych a wśród nich 26 jaskiń. Od 2013 roku funkcjonuje na Kadzielni podziemna trasa turystyczna.

Rezerwat Kadzielnia

Na Kadzielni umieszczono Tablice Mojżeszowe stoją na jednej z skalnych ścian.

Tablice Mojżeszowe

Na Kadzielni znajduj się amfiteatr, posiadający największą scenę w Polsce.

Kadzielnia amfiteatr

Do początku

Rezerwat geologiczny Biesak-Białogon

kielce-rezerwat-geologiczny-biesak-bialogon

Rezerwat geologiczny Biesak-Białogon

Biesak-Białogon to rezerwat otoczony lasem, który znajduje się na południowym zachodzie od centrum miasta. Jest najrzadziej odwiedzanym kieleckim rezerwatem geologicznym, w którym ochronie podlegają wychodnie skał ordowickich i kambryjskich, wykazujące wiele ciekawych zjawisk tektonicznych. Serce rezerwatu stanowi częściowo wypełnione wodą wyrobisko po dawnym kamieniołomie.

Rezerwat geologiczny Biesak-Białogon

Do początku

Rezerwat krajobrazowy Karczówka

Karczówka

Karczówka (340 m n.p.m.) to najwyższe wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego, w skład którego wchodzą także Kadzielnia i Wietrznia. Wzgórze zbudowane jest głównie z wapieni dewońskich, które widoczne są w licznych odsłonięciach. Skały te zostały spękane podczas ruchów górotwórczych. W powstałych w ich wyniku szczelinach następowała mineralizacja kruszcowa. Tworzyły się w nich m.in. żyły i gniazda kalcytu, galeny oraz barytu. Karczówka niegdyś była miejscem eksploatacji cennych kruszców. Na porośniętych mieszanym lasem zboczach góry znajdują się liczne zagłębienia, pozostałości po szybach i szparach górniczych.

W 1646 roku gwarek Hilary Mala znalazł w pobliżu Karczówki duże bryły galeny , czyli siarczku ołowiu z której powstały unikatowe dzieła sztuki. Z największej bryły wyrzeźbiona została figura św. Barbary, patronki górników. Z podstawą ma około półtora metra wysokości. Znajduje się w ołtarzu kaplicy przy kościele św. Karola Boromeusza na szczycie Karczówki.

Karczówka od zawsze stanowiła ulubione miejsce spacerów, o czym świadczą przecinające wzgórze liczne ścieżki wydeptane obok wyznaczonych szlaków.