Krakowskie zabytkowe kościoły
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty w Krakowie
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty jest
częścią zespołu klasztornego oo. Augustianów Eremitów znajdującym się na
krakowskim Kazimierzu. Król Kazimierz Wielki sprowadził z Pragi augustianów w
1342 roku. W 1342 roku rozpoczęto budowę klasztoru, świątynia została konsekrowana w 1378 roku przez biskupa
Bodzantę. Kościół jest kościołem
trójnawowym, który nie posiada transeptu. Kościół jest jednym z najlepszych
przykładów architektury gotyckiej w Polsce.
 |
| Kościół św. Katarzyny i św. Małgorzaty |
 |
| Dzwonnica kościelna |
Bazylika Bożego Ciała w Krakowie
Kościół Bożego Ciała w Krakowie ufundował król Kazimierz
Wielki. Budowę rozpoczęto około roku 1342 i kontynuowano przez kilka lat. Po
1348 roku budowę przerwano, z powodu rozprzestrzeniającej się w Europie
epidemii dżumy. Budowę kontynuowano od 1369 roku, gdy zapłatę za prace przy
kościele otrzymał rzemieślnik Cypser i jego syn Mikołaj. Prezbiterium
konsekrowano w 1401 roku. Prace wykonywane przez rodzinę Cypserów trwały
jeszcze do roku 1405. Do opieki świątyni w 1405 roku król Władysław Jagiełło
sprowadził do Krakowa Kanoników Regularnych Laterańskich z Kłodzka. W
późniejszych latach powstał przy kościele klasztor dla kanoników. Prace
budowlane prowadzono przy kościele trwały do 1477 roku. Szczyt fasady
dobudowano około roku 1500, a wieżę zbudowano w latach 1566-1582
 |
| Bazylika Bożego Ciała |
 |
| Wieża kościelna |
Kościół Świętego Krzyża w Krakowie
Kościół Świętego Krzyża w Krakowie powstawał w dwóch
etapach. Prezbiterium wzniesiono około roku 1300, a nawę w 2 połowie XIV wieku,
sklepienie pochodzi prawdopodobnie z 1500 roku. W 1528 roku miał miejsce wielki
pożar w północno-wschodniej części Krakowa. W kościele spłonął wówczas dach, sklepienie prezbiterium zawaliło
się, a sklepienie nawy zostało uszkodzone.
Świątynię odbudowano w 1533 roku.
 |
| Kościół Świętego Krzyża |
Kościół św. Andrzeja w Krakowie
Kościół Świętego Andrzeja w Krakowie powstał w latach
1079–1098, z fundacji palatyna Sieciecha księcia Władysława Hermana. W 1320 pieczę nad kościołem przejęły siostry
klaryski, które przeniosły się z miejscowości Skała (okolice Ojcowa). Świątynia kilkakrotnie padała ofiarą pożarów,
nie spowodowało to jednak poważniejszych zmian w wyglądzie zewnętrznym. Kościół
zachował do dziś pierwotną bryłę romańską.
 |
| Kościół Świętego Andrzeja |
Kościół św. Barbary w Krakowie
Kościół Świętej Barbary w Krakowie to niewielka gotycka świątynia wybudowana w latach 1338-1402. Być może pierwotnie pełniła funkcję kościoła cmentarnego (Mikołaj Wierzynek w 1338 roku ufundował w tym miejscu kaplicę, prawdopodobnie była to kaplica cmentarna). W 1583 roku kościół przejęli jezuici. W tym czasie swoje kazania wygłaszał tutaj o. Piotr Skarga. Po kasacie zakonu jezuitów w 1773 roku kościół przejęła Krakowska Kongregacja Kupiecka, a w roku 1796 przejęli go bożogrobcy. Od 1874 roku kościół ponownie przejęli jezuici.
 |
| Kościół Świętej Barbary |
 |
| Kościół Świętej Barbary |
 |
| Kościół Świętej Barbary |
Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie
Barokowy kościół Świętego Piotra i Pawła w Krakowie powstał na przełomie XVI i XVII wieku. Ufundował go król Zygmunt III Wazę dla jezuitów. Zaprojektował go prawdopodobnie
Giovanni de Rossis. Projekt był realizowany od 1597 roku – najpierw przez
Józefa Britiusa (Giuseppe Brizio), a następnie modyfikowany przez Giovanniego
Marię Bernardoniego. Ostateczny kształt kościołowi nadał w latach 1605–1619
Giovanni Trevano, będący autorem projektów fasady, kopuły i wystroju wnętrza.
 |
| Kościół Świętego Apostoła Piotra i Pawła |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz