Kościół pw. Świętej Trójcy w Będzinie

 Kościół pw. Świętej Trójcy w Będzinie - rys historyczny

Parafia pw. Świętej Trójcy w Będzinie istniała już w 1308 roku, dowodzi o tym dokument wymieniający plebana będzińskiego Goćwina występującego w procesie przeciwko biskupowi krakowskiemu Janowi Muskacie. Murowana świątynia w stylu gotyckim została wybudowana w obrębie grodu obronnego na rozkaz Kazimierza Wielkiego w 1363 roku. W II połowie XVI wieku świątynia została przejęta przez Arian za sprawą kasztelana będzińskiego Jana Firleja. W tym okresie wierni gromadzili się w wybudowanej drewnianej kaplicy pw. św. Tomasza Becketa, usytuowanej poza murami miasta. Kościół wrócił do katolików na skutek interwencji królewskiej w 1564 roku. W 1655 roku, w czasie najazdu Szwedów, kościół został doszczętnie ograbiony i spalony. Jego odbudowa nastąpiła w 1660 roku, wówczas nabrała cech barokowych. W latach 1938-1970 proboszczem parafii Świętej Trójcy był Mieczysław Zawadzki, który w dniu 8 września 1939 roku otworzył bramy ogrodu kościelnego dla uciekających przed Niemcami Żydów. Za czyn, który uratował życie wielu mieszkańcom miasta, został po wojnie odznaczony medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.

Kościół Świętej Trójcy w Będzinie

---

Warto też zobaczyć kościół Świętego Macieja Apostoła w Siewierzu 

Krakowskie kościoły - odcinek drugi

Krakowskie zabytkowe kościoły 

1.Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty w Krakowie 2.Bazylika Bożego Ciała w Krakowie 3.Kościół Świętego Krzyża w Krakowie 4.Kościół św. Andrzeja w Krakowie 5.Kościół św. Barbary w Krakowie 6.Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie

---

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty w Krakowie

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty jest częścią zespołu klasztornego oo. Augustianów Eremitów znajdującym się na krakowskim Kazimierzu. Król Kazimierz Wielki sprowadził z Pragi augustianów w 1342 roku. W 1342 roku rozpoczęto budowę klasztoru, świątynia  została konsekrowana w 1378 roku przez biskupa Bodzantę. Kościół  jest kościołem trójnawowym, który nie posiada  transeptu. Kościół jest jednym z najlepszych przykładów architektury gotyckiej w Polsce.

Kościół św. Katarzyny i św. Małgorzaty

Dzwonnica kościelna

Do początku

---

Bazylika Bożego Ciała w Krakowie

Kościół Bożego Ciała w Krakowie ufundował król Kazimierz Wielki. Budowę rozpoczęto około roku 1342 i kontynuowano przez kilka lat. Po 1348 roku budowę przerwano, z powodu  rozprzestrzeniającej się w Europie epidemii dżumy. Budowę kontynuowano od 1369 roku, gdy zapłatę za prace przy kościele otrzymał rzemieślnik Cypser i jego syn Mikołaj.  Prezbiterium konsekrowano w 1401 roku. Prace wykonywane przez rodzinę Cypserów  trwały jeszcze do roku 1405. Do opieki świątyni w 1405 roku król Władysław Jagiełło sprowadził do Krakowa Kanoników Regularnych Laterańskich z Kłodzka. W późniejszych latach powstał przy kościele klasztor dla kanoników. Prace budowlane prowadzono przy kościele trwały do 1477 roku. Szczyt fasady dobudowano około roku  1500, a wieżę zbudowano w latach 1566-1582

Bazylika Bożego Ciała 

Wieża kościelna

Do początku

---

Kościół Świętego Krzyża w Krakowie

Kościół Świętego Krzyża w Krakowie powstawał w dwóch etapach. Prezbiterium wzniesiono około roku 1300, a nawę w 2 połowie XIV wieku, sklepienie pochodzi prawdopodobnie z 1500 roku. W 1528 roku miał miejsce wielki pożar w północno-wschodniej części Krakowa. W kościele spłonął  wówczas dach, sklepienie prezbiterium zawaliło się, a sklepienie nawy zostało uszkodzone. Świątynię odbudowano w 1533 roku.

Kościół Świętego Krzyża

Do początku

---

Kościół św. Andrzeja w Krakowie

Kościół Świętego Andrzeja w Krakowie powstał w latach 1079–1098, z fundacji palatyna Sieciecha księcia Władysława Hermana. W 1320  pieczę nad kościołem przejęły siostry klaryski, które przeniosły się z miejscowości Skała (okolice Ojcowa). Świątynia kilkakrotnie padała ofiarą pożarów, nie spowodowało to jednak poważniejszych zmian w wyglądzie zewnętrznym. Kościół zachował do dziś pierwotną bryłę romańską.

Kościół Świętego Andrzeja

Do początku 

---

Kościół św. Barbary w Krakowie

Kościół Świętej Barbary w Krakowie to niewielka gotycka świątynia wybudowana w latach 1338-1402. Być może pierwotnie pełniła funkcję kościoła cmentarnego (Mikołaj Wierzynek w 1338 roku ufundował w tym miejscu kaplicę, prawdopodobnie była to kaplica cmentarna). W 1583 roku kościół przejęli jezuici. W tym czasie swoje kazania wygłaszał tutaj o. Piotr Skarga. Po kasacie zakonu jezuitów w 1773 roku kościół przejęła Krakowska Kongregacja Kupiecka, a w roku 1796 przejęli go bożogrobcy. Od 1874 roku kościół ponownie przejęli jezuici. 

Kościół Świętej Barbary

Kościół Świętej Barbary

Kościół Świętej Barbary

Do początku 

---

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie

Barokowy kościół Świętego Piotra i Pawła w Krakowie powstał na przełomie XVI i XVII wieku. Ufundował go król Zygmunt III Wazę dla jezuitów. Zaprojektował go prawdopodobnie Giovanni de Rossis. Projekt był realizowany od 1597 roku – najpierw przez Józefa Britiusa (Giuseppe Brizio), a następnie modyfikowany przez Giovanniego Marię Bernardoniego. Ostateczny kształt kościołowi nadał w latach 1605–1619 Giovanni Trevano, będący autorem projektów fasady, kopuły i wystroju wnętrza.

Kościół Świętego Apostoła Piotra i Pawła 

Do początku

---

Zobacz koniecznie krakowskie kościoły część 3

Gmina Opatów 1 dzień - wiele zabytków

 Gmina Opatów 

Gmina Opatów położona jest w obrębie Wyżyny Kielecko-Sandomierskiej i Gór Świętokrzyskich. Przez gminę przepływa rzeka Opatówka wraz z dopływami. Siedzibą gminy jest miasto Opatów, w którym spotkamy wiele zabytków. Walory przyrodnicze i liczne atrakcje turystyczne sprawiają, że tereny gminy są często odwiedzane przez turystów.

Nikisiałka Mała - dwór
Strzyżowice - kościół
Tudorów - ruiny zamku rycerskiego
Karwów - kaplica i źródło bł. W. Kadłubka
Czerników Karski - przydrożny krzyż
Wąworków - figura Jezusa Chrystusa

---

Nikisiałka Mała - dwór

W Nikisiałce Małej znajduje się barokowy XVII-wieczny dwór z łamanym dachem kryty gontem. Dwór otoczony jest parkiem z pomnikami przyrody. W czerwcu 1915 roku gościł we dworze Józef Piłsudski po zwycięskiej bitwie pod Konarami.

Dwór w Nikisiałce Małej

👆

Do początku

---

Strzyżowice - kościół

Fundatorem kościoła w Strzyżowicach pw. św. Bartłomieja była F. Reklewska podstolina sandomierska. Świątynia powstała w 1783 roku na miejscu wcześniejszej drewnianej, która ta została rozebrana około 1679 roku. W 1944 roku z powodu działań wojennych, świątynia została zniszczona i odbudowano ją w latach 1946–1954.

Kościół św. Bartłomieja 

Dzwonnica kościelna 

👆

Do początku

---

Tudorów - ruiny zamku rycerskiego 

Wieś swoją nazwę wiąże z rodem Tudorowskich. W wiosce zachowała się wieża mieszkalno-obronna, którą wystawiono w XIV wieku z inicjatywy rycerza Pełki herbu Janina. Na wieży zachowały się otwory strzelnicze, a na narożach bonie. Od zachodu pozostałości gotyckiego okna. 

Ruiny zamku - Tudorów 

Ruiny zamku - Tudorów 

Ruiny zamku - Tudorów 

👆

Do początku

---

Karwów - kaplica i źródło bł. W. Kadłubka

Karwów, to prawdopodobnie miejsce narodzin Wincentego Kadłubka – dziejopisarza i zakonnika. W wiosce znajduje się kapliczka poświęcona bł. Wincentemu Kadłubkowi, zbudowana w 1995 roku dla uczczenia jubileuszu 800-lecia objęcia przez Kadłubka prepozytury w Sandomierzu, czyli zwierzchnictwa nad tamtejszą kolegiatą. 

Karwów-kaplica bł. Wincentego Kadłubka 

Wnętrze kaplicy

W pobliżu kaplicy znajduje się źródło bł. Wincentego uznawane za cudowne. Według ludowych wierzeń woda z tego źródła używana z wiarą leczy choroby oczu i inne dolegliwości. 

Źródełko bł. Wincentego Kadłubka 

W Karwowie przy drodze stoi figura bł. Wincentego Kadłubka z 1919 roku.

Karwów- figura bł. Wincentego Kadłubka

W Karwów znajduje się zarybiony zbiornik wodny (teren byłego kamieniołomu). Łowiskiem opiekuje się Opatowski Związek Wędkarski.

Karwów-łowisko

Karwów-łowisko

👆

Do początku

---

Czerników Karski - przydrożny krzyż

Jadąc do Czernikowa Karskiego od strony Gojcowa, na niewielkiej skarpie stoi przydrożny krzyż z 1865 roku. Prawdopodobnie został ufundowany przez Zagórskich, ówczesnych dziedziców Czernikowa.

Przydrożny krzyż w Czernikowie Karskim 

👆

Do początku

---

Wąworków - figura przydrożna

Wąworkowie znajduje się figura Jezusa Chrystusa z koroną cierniową na głowie, oplecionego łańcuchem przymocowanym do kolumny. Figura pochodzi z 1776 roku. 

Figura Jezusa Chrystusa w Wąworkowie 

👆

Do początku

---

Warto też zwiedzić gminę Baćkowice

Krakowskie kościoły cz.1

 

6 zabytkowych krakowskich kościołów i ich historia 

1.Katedra Wawelska św. Stanisława B. M. i św. Wacława M. w Krakowie
2.Kościoł Mariacki Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie
3.Kościół św. Wojciecha na Rynku w Krakowie.
4.Kosciół na Skałce - Bazylika św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Krakowie 
5.Kościół Bonifratrów pw. Trójcy Przenajświętszej w Krakowie
6.Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie

---

Katedra Wawelska św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie

W Krakowie, na wzgórzu Wawelskim nieopodal Zamku Królewskiego położona jest Bazylika archikatedralna pw. św. Wacława M. i św. Stanisława B. i M., należy ona do jednych z najważniejszych zabytków sakralnych w Polsce. Przez wieki świątynia była świadkiem ceremonii koronacji królów Polski, ale i jest ich również miejscem wiecznego spoczynku. Pochowani są tu: królowie i ich rodziny, biskupi krakowscy, przywódcy polityczni, wybitni poeci polscy oraz bohaterowie narodowi.

Obecna katedra jest trzecią świątyniom na tym miejscu. Pierwszy romański kościół zwany „chrobrowski” był poświęcony św. Wacławowi. Król Bolesław Chrobry był z nim spokrewniony przez swą matkę Dobrawę. Jego budowę prawdopodobnie rozpoczęto około roku 1000, kiedy utworzono biskupstwo po zjeździe gnieźnieńskim. 

Drugi kościół romański zwany „hermanowski” rozpoczęto budować za czasów panowania księcia Władysława Hermana (1079-1102), a ukończona za panowania Bolesława Krzywoustego (1107–1138). Na środku świątyni wówczas wzniesiono grobowiec-ołtarz biskupa i męczennika św. Stanisława ze Szczepanowa, szczątki jego sprowadzono w 1089 ze Skałki. Biskup w 1079 roku został zamordowany z rozkazu króla Bolesława Śmiałego.  W roku 1305 budowla spłonęła, ocalała wówczas tylko krypta św. Leonarda.

Trzeci gotycki kościół rozpoczęto budować za panowania Władysława Łokietka, budowę zakończono za króla Kazimierz Wielkiego. Konsekracji 28 marca 1364 roku dokonał arcybiskup gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki. Honorowym gościem w obrządku poświęcenie nowej świątyni był sam król Kazimierz Wielki. 

Obecna świątynia z XIV wieku to trójnawowa gotycka bazylika z transeptem, ambitem i trzema wieżami. Otoczona jest szeregiem kaplic.

Katedra Wawelska

Kopuła na Kaplicy Zygmuntowskiej

Plan Katedry na bilecie pomaga w zwiedzaniu 👉

Bilet na zwiedzanie Katetery 

Do początku

---

Kościół Mariacki - Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie

Krakowski Kościół Mariacki położony jest na Placu Mariackim we wschodniej części Rynku Głównego.  Świątynia w 1962 roku otrzymała tytuł bazyliki mniejszej i jest zaliczana do jednych z największych i najważniejszych świątyń Krakowa. 

Pierwszy murowany kościół w stylu romańskim według przekazu Jan Długosza, miał ufundować w latach 1221–1222 biskup krakowski Iwo Odrowąż na miejscu starego drewnianego kościółka. Niestety, w trakcie najazdów tatarskich, budowla została zniszczona. Wykorzystano więc częściowo poprzednie fundamenty i w latach 1290-1300 wzniesiono, wczesnogotycki kościół halowy. W latach 1355-1365 dobudowano prezbiterium, a fundatorem był mieszczanin krakowski i stolnik sandomierski Mikołaj Wierzynek. Kolejna przebudowa kościoła przypadła na lata 1392-1397 wtedy to przekształcono wnętrze z halowego na bazylikowe, a dzieła tego dokonał Mikołaj Werner z Pragi. Werner wtenczas obniżył mury naw bocznych, a nawę główną oświetlił oknami umieszczonymi nad dachami naw bocznych. W latach 1435-1446 do zewnętrznych murów naw bocznych dobudowano kaplice, a nad pracami czuwał wówczas mistrz Franciszek Wiechoń z Kleparza. W tym samym roku podwyższono północną wieżę, przekształcając ją w strażnicę miejską. Wieża nakryta jest gotyckim hełmem z 1478 roku według projektu mistrza Macieja Heringka. W 1666 roku hełm ozdobiono złoconą Maryjną Koroną.

Wieża Wyższa Północna zwana jest Hejnalicą lub Strażnicą mierzy 82 metry i wybudowano ją na planie kwadratu, grany jest z niej hejnał mariacki. Wieża Niższa Południowa mierzy 69 metrów i jest dzwonnicą kościelną, wisi w niej dzwon zwany Półzygmuntem. Wybudowana również na planie kwadratu. W 1592 roku nakryto ją późnorenesansowym hełmem. Na piętrze znajduje się renesansowa kaplica pw. Nawrócenia św. Pawła. Pomiędzy wieżami urządzono kaplicę Wniebowzięcia NMP.

O Krakowie krąży wiele legend, jedna z nich związana jest z wieżami mariackimi.

Legenda o wieżach kościoła mariackiego.

Trójnawowy korpus kościoła mariackiego od strony Rynku Głównego zamknięty jest dwiema nierównymi wieżami. Ponoć owe wieże budowało dwóch braci, którzy byli znakomitymi architektami. Starszy brat podjął się budowy południowej wieży a młodszy północnej. Na początku prace budowlane szły w równym tempem, jednak po pewnym czasie wieża budowana przez starszego brata znacznie przewyższała więżę budowaną przez młodszego brata. Młodszy brat wiedział już, że nie ukończy wieży jako pierwszy i że to brat zyska większą sławę. Targany zazdrością postanowił zabić brata. Bez namysłu sięgnął za nóż i przebił mu serce. Niedokończoną wieżę południową rozkazał pokryć kopułą, a swoją dokończył zgodnie z projektem. Z czasem jednak zaczęły dręczyć go wyrzuty sumienia i w dniu poświęcenia świątyni ukazał się w oknie wyższej wieży. Trawiony smutkiem i goryczą trzymając w ręce nóż (którym zamordował brata) wbił go w swe serce, po czym runął w dół. 

Nóż powieszona w bramie Sukiennic dla upamiętnienia tych tragicznych wydarzeń, wisi on tam do dziś.

Największym zabytkiem kościoła mariackiego jest ołtarz Wita Stwosza - Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny. Mistrz z Norymbergi prace nad tym ogromnym dziełem, rozpoczął w 1477 roku, a ukończył je w 1489 roku. Do tej potężnej rzeźby Wit użył trzech gatunków drzew: dębu, modrzewia i lipy.  Z dębu z racji, że jest najtwardszym drzewem, zbudował całą konstrukcję ołtarza, z modrzewia nieco lżejszego, ale łatwo łupliwego wykorzystał do tła, a wszystkie postacie a jest ich ponad 200, wyrzeźbił z miękkiej i plastycznej lipy. 

Po czasie jak świątynia wzbogaciła się o dzieło Wita Stwosza, to przez długie lata nie były przeprowadzane żądne konkretne remonty, które miły by wpływ na wystrój bądź architekturę kościoła. Dopiero w XVIII za sprawą proboszcza Jacka Łopackiego wnętrze świątyni zostało przebudowane. Zmiany w latach 1753-1754 dokonał architekt królewski Francesco Placcidi. Pozbył się on wówczas elementów gotyckich, wprowadzają późny barok. Obniżył dach nad kościołem, obmurował gotyckie filary, podzielił architektonicznie ściany, stosując pilastry podtrzymujące gzymsy, w kaplicach bocznych ustawił szereg ołtarzy, wykonanych z czarnego marmuru. Z tego okresu pochodzi późnobarokowa kruchta będąca również dziełem Placydio. 

Po trzecim rozbiorze Polski zlikwidowano cmentarz wokół kościoła, w ten sposób powstał plac Mariacki. 

W latach 1887-1891 przystąpiono do kolejnego remontu. Wprowadzono wtedy do wnętrza wystrój neogotycki, pozbywając się w ten sposób detali barokowych, w tym malowideł ściennych. Od tegoż momentu świątynię zdobi polichromia autorstwa Jana Matejki. Przy pracach tego pięknego projektu brali udział m.in. Stanisław Wyspiański i Józef Mehoffer. Oni też są autorami witrażu, który znajduje się nad kruchtą prowadzącą do świątyni.

Kościół Mariacki 

Kościół Mariacki 

Kościół Mariacki 

Do początku

 

---

Kościół św. Wojciecha na Rynku w Krakowie.

Ten mały kościółek znajduje się na Rynku Głównym w Krakowie i być może jest on najstarszym krakowskim kościołem. Historia świątyni sięga bez mała początków dziejów Polski i jest związana z osobą św. Wojciechem - katolickim patronem Polski, który zginął męczeńską śmiercią 23 kwietnia 997 roku z rąk pruskich pogan. 

Tu, gdzie dziś stoi kościół rzekomo miał głosić kazania patron świątyni wędrujący z Węgier na misyjne pielgrzymki do pogańskich Prus. Na upamiętnienie owych zdarzeń wystawiono przy drodze prowadzącej na wzgórze wawelskie mały drewniany kościółek. Obecna murowana romańska świątynia powstała na przełomie XI / XII wieku.

W 1453 roku wygłaszał tu swoje kazania Jan Kapista, na zaproszenie kard. Zbigniewa Oleśnickiego i króla Kazimierza IV Jagiellończyka.

Na początku XVII i XVIII wieku przebudowano ją w stylu barokowy. Podwyższono wtedy ściany kościoła, całość budowli nakryto kopułą, wytynkowano romańskie mury, dobudowano zakrystię i kaplicę bł. Wincentego Kadłubka oraz wybudowano od strony zachodniej nowe wejście.

Kościół św. Wojciecha

Kościół św. Wojciecha

Do początku

---

Kościół na Skałce - Bazylika św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Krakowie 

Kościoła oraz zespół budynków klasztornych ojców Paulinów znajduje się niedaleko Wawelu na niewielkim wzgórzu zwane Skałką. Niegdyś Skałka była grodem, należącym do miasteczka Kazimierz, a potem znalazła się w obrębie miasta Krakowa.

Bazylika św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa Męczennika to świątynia dwóch historii. Pierwsza wiąże się z męczeńską śmiercią krakowskiego biskupa Stanisława ze Szczepanowa, druga dotyczy Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika - Paulini

Pierwszy kościół romański w tym miejscu powstał XI wieku pw. św. Michała Archanioła. W tym kościele 1079 roku poniósł męczeńską śmierć krakowski biskupa Stanisław ze Szczepanowa, wyniku konfliktu z królem Bolesławem Śmiałym. Niedługo po tym makabryczny zdarzeniu władca został wygnany z kraju, a kościół  stał się miejscem kultu męczennika. Grób biskupa początkowo znajdował się w kościele na Skałce, wkrótce jednak  przeniesiono go na Wawel.  W XIII wieku został ogłoszony świętym i uznany  za patrona Polski. Kościół na Skałce nadal pozostaje obiektem kultu biskupa męczennika. 

Drugi, gotycki kościół  wystawiony  został w XIV wieku za panowania króla Kazimierza III Wielkiego. W XV wieku kościół począł popadać w ruinę. Kanonik krakowski Jan Długosz z troski o  podupadające wówczas sanktuarium św. Stanisława postanowił, że sprowadzi do Krakowa ojców Paulinów. W  1472 roku zakonnicy paulińscy przejęli kościół na Skałce z licznym uposażeniem oraz otrzymali fundusze na jego renowacje. 

Kolejna modernizacja obiektów kościelnych i klasztornych rozpoczęła się w 1733 roku, a właściwie podjęto decyzję o wyburzeniu średniowiecznego kościoła i wybudowaniu nowego. Głównym powodem takiej decyzji był zły stan techniczny budynków, które zagrażały bezpieczeństwu zakonnikom i wiernym. Przez wiele lat były podtapiane, a w czasie potopu szwedzkiego  ograbione  i zrujnowane. Prace przy nowej trzeciej już świątyni w tym miejscu ostatecznie zakończono w 1762 roku. Barokowy kształt budowli nadał architekt Antoni Solari, połączono wtedy również kościół z klasztorem oo. Paulinów, w wyniku czego zyskał on wygląd renesansowego pałacu w stylu włoskim. 

Nowy kościół otrzymał podwójne wezwanie: św. Michała Archanioła oraz św. Stanisława Biskupa i Męczennika.

Kościół na Skałce 

Kościół na Skałce 

Obok kościoła znajduje się "sadzawka św. Stanisława Biskupa" pośrodku której stoi barokowa figura Biskupa Męczennika z I połowy XVIII wieku. Woda z sadzawki według tradycji ma cudowne właściwości.

Sadzawka św. Stanisława Biskupa

Sadzawka św. Stanisława Biskupa

Brama kościelna

Pod kościołem znajduje się Krypta Zasłużonych, spoczywają w niej m.in. kronikarza Jan Długosz, malarz Stanisław Wyspiański oraz poeta Czesław Miłosz.

Krypta Zasłużonych 

Krypta Zasłużonych 

Do początku

---

Kościół Bonifratrów pw. Trójcy Przenajświętszej w Krakowie

Historia Kościół św. Trójcy w Krakowie wiąże się z dwoma zakonami: zakonem Trynitarzy oraz zakonem Bonifratrów.

Zakon Trynitarzy (Zakon Trójcy Świętej)

Założony został w 1193 w czasie wypraw krzyżowych przez św. Jana z Mathy i św. Feliksa Walezjusza. Zakon powstał w celu oswobadzania (wykupu) niewolników chrześcijańskich z rąk muzułmanów podczas wypraw krzyżowych. Na ziemie polskie Trynitarianie zostali sprowadzeni za czasów Jana III Sobieskiego w okresie wojen tureckich. Ich zadaniem było wykupywanie Polaków z niewoli tatarskiej. W 1796 roku rozwiązano zakon Trynitarzy, gdyż ustała potrzeba wykonywania głównego zadania.

Zakon bonifratrów

Zgromadzenie zostało założone, początkowo jako wspólnota świecka w 1540 roku w Hiszpanii przez świętego Jana Bożego w celu opieki nad chorymi. W 1572 zgromadzenie zostało zatwierdzone przez papieża Piusa V. Od 1586 roku bonifratrzy składają ślub zwany ślubem szpitalnictwa, czyli troski o chorych. Jako zakon szpitalny specjalizuje się w ziołolecznictwie prowadzeniem szpitala oraz własnej apteki.

Pierwszymi gospodarzami kościoła św. Trójcy przy ul. Krakowskiej byli zakonnicy Zakonu Trójcy Świętej - Trynitarzy. Przybyli oni do Krakowa w 1688 roku za zgodą biskupa krakowskiego Jana Małachowskiego ze Lwowa. Ich celem miało być wykupowanie jeńców chrześcijańskich z niewoli tureckiej zwanej jasyrem. Na początku osiedlili się w klasztorze dominikanów. Plac pod budowę swojego kościoła i klasztoru na Kazimierzu otrzymali od Józefa Adama Lubowieckiego, starosty oświęcimskiego. Kościół wzniesiono w latach 1739-1758 według projektu rzymskiego architekta Franciszka Placidiego. Kompleks klasztorny wzniesiono w latach 1741-1751. W 1796 roku zakon Trynitarzy został rozwiązany z powodu wygaśnięcia potrzeby realizacji głównego zadani. Budynki kościelne i klasztorne zamieniono wówczas na magazyny wojskowe. 

W roku 1812 zespół klasztorny wraz z kościołem przejęli bonifratrzy, przenieśli się oni ze zlikwidowanego kościoła św. Urszuli na Starym Mieście.

Kościół, zbudowany w stylu późnego baroku, posiada jedną z najpiękniejszych w Polsce fasad. Kościół jest jednonawowy, z niewielkimi bocznymi kaplicami

Kościół Bonifratrów 

Kościół Bonifratrów 

Do początku

---

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie

Kościół oraz klasztor przy ulicy Rakowickiej w Krakowie wzniesiony został dla zakonu karmelitów bosych, mimo że w Krakowie istniały już dwa klasztory tego typu: Niepokalanego Poczęcia NMP wybudowany w latach 1605-1787 oraz św. Michała i św. Józefa wybudowany w latach 1611-1797 (obecnie nieistniejący). Inspiratorkami założenia kolejnej świątyni były karmelitanki bose na Łobzowie. Przychylnie odniosło się do ich planu Definitorium Prowincji Austriackiej, wydając w roku 1907 zgodę na budowę kompleksu klasztornego i kościoła. 

Prace budowalne były przeprowadzone w dwóch etapach. Pierwszy etap przypadł na lata 1907–1910 i był to projekt Tadeusza Stryjeńskiego, potem była przerwa w latach 1910-1929 spowodowana I wojnę światową oraz zbliżającym się światowym kryzysem finansowym. Następny etap prac wykonano w latach 1929–1932 zgodnie z projektem Franciszka Mączyńskiego.

Jest to kościół trzynawowy, bazylikowy, z wydłużoną nawą główną i prezbiterium zamkniętym pięcioboczną absydą, nakrytą sklepieniem parasolowym. Łączy w sobie elementy stylu neogotyckiego oraz elementy stylu neoromańskiego.

Świątynia została ustanowiona sanktuarium św. Józefa Obrońcy Miasta Krakowa.

Kościół, klasztor, ogród oraz ogrodzenie murowano-metalowe, zostały wpisane do rejestru zabytków nieruchomych.

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

Na fasadzie kościoła tuż nad wejściem głównym znajduje się mozaika Matki Boskiej adorowanej przez św. Jana od Krzyża i św. Teresę z Avila według projektu Jana Bukowskiego.

Mozaika Matki Bożej

Do początku

---

Warto też zobaczyć Krakowskie kościoły - odcinek drugi